Zuidereiland

Kia Ora,

Het is even geleden dat we een verslag hebben geplaatst. Vorige keer kwamen we net terug van een reisje in het Noorden van het Noordereiland, nu zijn we net terug van 10 dagen Zuidereiland.
Het is niet alleen vakantie, ook aan het werken en wonen in Wellington beginnen we steeds meer gewend te raken.
We hebben de afgelopen tijd ook Nederlandse visite gehad, waaronder Claudia, de zus van Pascal en op dit moment zijn de ouders van Esther in het land.
Pascal en Claudia zijn samen ook een week op vakantie geweest, terwijl Esther in Wellington bleef en mocht werken (we hebben eindelijk een goede werkverdeling gevonden :-( :-) )

Het Zuidereiland is prachtig! we hebben in 10 dagen veel gezien en gedaan, maar hadden met gemak er nog een paar weken kunnen doorbrengen. Met de ferry naar het andere eiland (door Zuidereilandbewoners het 'vaste land' genoemd) is al een spektakel op zich.
Het eiland is zeer divers. Marlborough is bij jullie wellicht het meest bekend door de wijnen. Het doet zijn naam eer aan met uitgestrekte wijnvelden en boerderijen waar we heerlijk geluncht en gedronken hebben. Handig dat Pascal geen wijn drinkt, je hebt toch een bob nodig.
Verder zijn we bij golden Bay en Abel Tasman Park geweest, een deel van het Abel Tasman track gelopen, kon enkel op bepaalde tijd van de dag als het eb was, omdat je door rivier heen moest en anders was stroming te sterk. Klein minpuntje, de schoenen hebben ongewenst een metamorfose gekregen. Mooie goudkleurige en witte stranden en bossen, bijna helemaal verlaten.
De stranden meer in het zuiden hebben ruige golven, grijze stenen en zwart strand en we hebben daar onze eerste zonsondergang in NZ gezien.
Wanaka en Queenstown hebben prachtige meren en staan bekend om de activiteiten die er in overvloed te doen zijn. Wij hebben gekozen voor kayakken en parasailen.
Milford Sound is een mystiek en ruig landschap, moeilijk te beschrijven hoe mooi het daar is. We hebben daar 's ochtends een cruise gemaakt, het begon met veel mist, maar klaarde gelukkig op. Doordat het in de ochtend zo enorm geregend had, kwamen tijdens de cruise allemaal watervallen tevoorschijn.
We prezen ons gelukkig dat de kapitein van de boot ook zeehonden had gespot op een rots, pas later zagen we op een kaart van de omgeving dat dat bij 'Seal rock' was, maar dat mocht de pret niet drukken.
Onderweg naar Christchurch waarvandaan we terugvlogen naar Wellington (in 35 minuten) scheen de zon in het meer voor Mt Cook, net een sprookje.
In Christchurch heeft in 2010 een heftige aardbeving plaatsgevonden waar nog steeds regelmatig over wordt gesproken in NZ. Het kantoor vd BD is sinds kort weer open. Grootste deel van het centrum ligt echter nog in puin. We hadden niet verwacht 3 jaar later nog zo'n stad in puin te treffen. Indrukwekkend ook hoe de inwoners proberen leven en stad weer op te bouwen. Het stadscentrum bestaat nu grotendeels uit containers die samengestapeld als winkels dienen. In Christchurch nog een spreuk langs de kant van de weg gezien: 'The imaginative innovate, the unimaginative regulate'.

De komende weken gaat leven in Wellington weer zijn gangetje. Er wordt ieder weekend van alles georganiseerd in de zomer, van kunstprojecten, openluchtbioscoop, optredens aan waterfront en sportactiviteiten. Aan laatste gaan we morgen meedoen, de 7 km lange 'Round the bay' hardloopwedstrijd start zo ongeveer voor onze deur.

Om jullie niet helemaal groen van jaloezie achter te laten na het lezen van dit verslag, we hebben ook een minpuntje ontdekt in NZ, namelijk de zandvliegen op het Zuidereiland. De vliegjes zien er allerzins onschuldig uit, een beetje als langzame fruitvliegjes, maar het zijn kleine vermomde dracula's. Pascal is zo vriendelijk geweest om in korte broek en t-shirt en zonder insectenspray uit te testen of alle waarschuwingen wel kloppen en we kunnen nu met zekerheid zeggen dat dat het geval is. Lange broeken en lange mouwen en overvloedige anti-insectenspul is wel echt aan te raden, ongeacht hoge temperaturen.

We kijken weer uit naar jullie reacties.
Groeten uit Wellington!