Land of the friendly cannibals
Blijf op de hoogte en volg Pascal en Esther
31 Augustus 2013 | Fiji, Naukathuvu Island
Bula,
We zitten in het vliegtuig onderweg naar huis, naar Wellington dan. Het voelt wel een beetje als thuis, ook al gaan we nu aftellen voor we weer naar huis gaan over minder dan vier maanden.
Afgelopen week hebben we op verschillende plekken op Fiji doorgebracht. De eerste dagen op een resort op een klein eilandje. Een luxe kamer met een buitendouche om te douchen onder de sterren. We hebben veel gesnorkeld, zowel bij het resort als verder per boot. De verschillende soorten koraal en vissen in allerlei kleuren en maten fascineren. Fiji biedt ook 'duiken met haaien' aan, die hebben we gelukkig niet gezien.
We leren verder een leuk feitje, de bloemen achter de oren van de bewoners hebben ook een functie; een bloem achter het linkeroor betekent dat je vrijgezel bent, achter het rechter ben je bezet.
Van het resort varen we naar het main island van Fiji. We huren voor de komende dagen een auto. We zouden om vijf uur de auto ophalen waardoor we de rit naar onze volgende bestemming grotendeels met daglicht konden bereiken, maar alles gaat weer wat langzamer, 'Fiji time' wordt telkens vrolijk geroepen en twee uur later dan gepland gaan we onderweg. We hebben gehoord dat de wegen slecht zijn, maar het valt ons reuze mee, door het rijden in Afrika zijn we wel wat gewend. Het blijft wel opletten met het vee langs de kant van de weg en de vele zwerfhonden.
Blij dat we bij ons hotel aankomen krijgen we een balzaal van een kamer, met grotendeels lege ruimte.
De dagen aan de Zuidkust leren ons meer over het leven in Fiji. Vergeleken Tonga is het hier veel toeristischer en bedrijviger. We leren met name veel over het verleden en het huidige leven in Fiji door onze lokale gids Letaba. Hij geeft ons een kijkje in de geschiedenis van Fiji. Een exotisch en macaber verleden, waarbij kannibalisme voor lange tijd bedreven werd en meerwijverij gebruik was. Als een hooggeplaatste man stierf werden zijn vrouwen gewurgd om hem te vergezellen. De souvenirs op Fiji hebben hun afkomst uit deze tijd, van de zogenaamde hersenvorken tot de nekbrekers.
De missionarissen hebben hier verandering in gebracht en hebben eveneens het straatbeeld veranderd. Voor hun komst droegen de vrouwen in geheel geen bovenkleding, daar waar je nu in dorpjes geacht wordt kleding te dragen in de hitte die zowel de schouders als knieen bedekken.
Van oudsher heeft Fiji ook een 'kasten'-systeem. Je wordt als chief of priest geboren. Ook kun je behoren tot de kaste timmerman of visser, ongeacht wat je feitelijke beroep is. Verder blijf je behoren tot het gebied waar je voorouders vandaan komen, ook al ben je er nog nooit geweest. Zo leren we dat een kennismaking met een bewoner die aangeeft visser te zijn uit de provincie Yasawa, veelal een heel andere betekenis heeft dan wij denken.
Het huidige politieke klimaat is onrustig, in de afgelopen jaren zijn er verschillende coups gepleegd. Gelukkig ging dit niet met veel bloedvergieten gepaard, iets wat wel past bij het land van de 'friendly cannibals'.
We besteden verder nog een dag aan het bezoeken van het Kula eco parc, waar de bedreigde dieren van Fiji via een programme worden beschermd en weer uitgezet. En aan het uitkiezen en verzenden van een souvenir, na eindeloze shopjes gezien te hebben en behoorlijk afdingen. Nou ja afdingen, het was een behoorlijk eenzijdig proces. Telkens als we met elkaar in het Nederlands gingen overleggen of en hoe we dit gevaarte in Nederland konden krijgen ging er iets van de prijs af. Vol trots verlieten we uiteindelijk een zaak met een decoratieve nekbreker (gezellig voor boven de bank :-) ). We laten het verschepen, het komt als het goed is net wat eerder aan in Nederland dan wij.
De vakantie zit er op. We zijn in twee weken geen enkele andere Nederlander tegengekomen. Morgen weer met frisse tegenzin naar het werk, maar voor nu nog even wegdromen bij de gedachten aan de afgelopen twee weken.
We zitten in het vliegtuig onderweg naar huis, naar Wellington dan. Het voelt wel een beetje als thuis, ook al gaan we nu aftellen voor we weer naar huis gaan over minder dan vier maanden.
Afgelopen week hebben we op verschillende plekken op Fiji doorgebracht. De eerste dagen op een resort op een klein eilandje. Een luxe kamer met een buitendouche om te douchen onder de sterren. We hebben veel gesnorkeld, zowel bij het resort als verder per boot. De verschillende soorten koraal en vissen in allerlei kleuren en maten fascineren. Fiji biedt ook 'duiken met haaien' aan, die hebben we gelukkig niet gezien.
We leren verder een leuk feitje, de bloemen achter de oren van de bewoners hebben ook een functie; een bloem achter het linkeroor betekent dat je vrijgezel bent, achter het rechter ben je bezet.
Van het resort varen we naar het main island van Fiji. We huren voor de komende dagen een auto. We zouden om vijf uur de auto ophalen waardoor we de rit naar onze volgende bestemming grotendeels met daglicht konden bereiken, maar alles gaat weer wat langzamer, 'Fiji time' wordt telkens vrolijk geroepen en twee uur later dan gepland gaan we onderweg. We hebben gehoord dat de wegen slecht zijn, maar het valt ons reuze mee, door het rijden in Afrika zijn we wel wat gewend. Het blijft wel opletten met het vee langs de kant van de weg en de vele zwerfhonden.
Blij dat we bij ons hotel aankomen krijgen we een balzaal van een kamer, met grotendeels lege ruimte.
De dagen aan de Zuidkust leren ons meer over het leven in Fiji. Vergeleken Tonga is het hier veel toeristischer en bedrijviger. We leren met name veel over het verleden en het huidige leven in Fiji door onze lokale gids Letaba. Hij geeft ons een kijkje in de geschiedenis van Fiji. Een exotisch en macaber verleden, waarbij kannibalisme voor lange tijd bedreven werd en meerwijverij gebruik was. Als een hooggeplaatste man stierf werden zijn vrouwen gewurgd om hem te vergezellen. De souvenirs op Fiji hebben hun afkomst uit deze tijd, van de zogenaamde hersenvorken tot de nekbrekers.
De missionarissen hebben hier verandering in gebracht en hebben eveneens het straatbeeld veranderd. Voor hun komst droegen de vrouwen in geheel geen bovenkleding, daar waar je nu in dorpjes geacht wordt kleding te dragen in de hitte die zowel de schouders als knieen bedekken.
Van oudsher heeft Fiji ook een 'kasten'-systeem. Je wordt als chief of priest geboren. Ook kun je behoren tot de kaste timmerman of visser, ongeacht wat je feitelijke beroep is. Verder blijf je behoren tot het gebied waar je voorouders vandaan komen, ook al ben je er nog nooit geweest. Zo leren we dat een kennismaking met een bewoner die aangeeft visser te zijn uit de provincie Yasawa, veelal een heel andere betekenis heeft dan wij denken.
Het huidige politieke klimaat is onrustig, in de afgelopen jaren zijn er verschillende coups gepleegd. Gelukkig ging dit niet met veel bloedvergieten gepaard, iets wat wel past bij het land van de 'friendly cannibals'.
We besteden verder nog een dag aan het bezoeken van het Kula eco parc, waar de bedreigde dieren van Fiji via een programme worden beschermd en weer uitgezet. En aan het uitkiezen en verzenden van een souvenir, na eindeloze shopjes gezien te hebben en behoorlijk afdingen. Nou ja afdingen, het was een behoorlijk eenzijdig proces. Telkens als we met elkaar in het Nederlands gingen overleggen of en hoe we dit gevaarte in Nederland konden krijgen ging er iets van de prijs af. Vol trots verlieten we uiteindelijk een zaak met een decoratieve nekbreker (gezellig voor boven de bank :-) ). We laten het verschepen, het komt als het goed is net wat eerder aan in Nederland dan wij.
De vakantie zit er op. We zijn in twee weken geen enkele andere Nederlander tegengekomen. Morgen weer met frisse tegenzin naar het werk, maar voor nu nog even wegdromen bij de gedachten aan de afgelopen twee weken.
-
31 Augustus 2013 - 08:53
Abe:
Hallo Pascal en Esther, geweldig om te lezen dat jullie een leuke vakantie hebben gehad. Vet,vet jaloers natuurlijk! Geniet er "thuis" nog lekker van na. -
31 Augustus 2013 - 09:39
Joke De Leeuw:
Wat weer een leuk verslag. Wat een voorrecht, dat jullie dit mogen meemaken. Jullie genieten volop. Ga zo door. Groetjes uit Bloemendaal -
31 Augustus 2013 - 10:01
Danka:
Wat zit ik hier in een druilerig NL toch altijd weer te genieten van jullie avonturen! Benieuwd naar jullie "nekkenbreker"! Dikke kus! -
31 Augustus 2013 - 17:05
Els:
Danka schrijft druilerig nederland waar haalt ze dat vandaan.
Maar weer heel leuk om het verslag te lezen,
Geniet va jullie avontuur. Liesfs en een knuffel -
31 Augustus 2013 - 17:22
Pa:
Hang als je weer thuis bent het souvenier goed op anders kan dat ding zijn naam eer aan gaan doen.Leuk om je verslag te lezen maar het maakt mij wel een beetje jaloers Groetjes Pa -
01 September 2013 - 11:01
Jol:
hai
wat een verslag, dit was vet cool , als ik het allemaal zo lees, geniet ervan.
Dit alles is een belevenis, die je niet snel zal vergeten, en wij als lezers ook niet
geniet ervan
groetjes
jol -
02 September 2013 - 14:16
Bernadette:
dat je ook nog vakantie hebt! is toch een jaar vakantie? Wauw gewelidg! fijne verjaardag alvast en tot over 4 maanden!
-
05 September 2013 - 23:52
Priscilla:
Toppers!!
Wat onwijs leuk weer om jullie verslag te lezen!!
En jullie weten wat je nu in NL moet gaan doen.
Bloemen achter jullie oor gaan dragen..
Wat zal dat er fleurig uitzien! Haha
Wij nu aan het genieten van onze vakantie in Australië!
Liefs Pris -
24 September 2013 - 04:53
Leyla:
Hoi,
mooie foto's, geniet er nog van nu het nog kan.
groetjes Leyla -
29 September 2013 - 09:48
Ageeth Vingerhoed - Van Kaam:
Hoihoi lieve nicht en Pascal.
Wat maken jullie een fantastisch jaar door. Ik kom er nu net pas achter dat jullie een reisverslag bijhouden op waarbenjij.nl en dat jullie reis nog maar een maand of 3 duurt. Ik wens jullie nog heel veel plezier daar. Groetjes uit IJmuiden van Ageeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
